Allah’tan ne isterdiniz?

Değerli kardeşimiz,

Konuyla ilgili bir olay şöyledir:

Hz. Ömer (r.a) bir gün dostlarıyla birlikte oturuyordu. Onlara Allah’tan bazı talep ve isteklerde bulunmalarını istedi.

Oradakilerden bir kısmı:

“İçinde bulunduğumuz şu hane dolusu paralarım olsa da Allah yolunda infak etsem!..” dedi.

Bir kısmı:

“İçinde bulunduğumuz şu hane dolusu altınlarım olsa da Allah için harcasam!..” dedi.

Bazıları da:

“İçinde bulunduğumuz şu hane dolusu mücevherlere sahip olsam da onları Allah yolunda sarf etsem!..” diye temenni etti.

Ancak Hz. Ömer, bunu yeterli görmedi ve:

“Daha fazlasını isteyin!” deyince onlar:

“Allah Teala’dan daha başka ne isteyebiliriz ki?!.” dediler.

Bunun üzerine Hz. Ömer:

“Ben, içinde bulunduğumuz şu hanenin, Ebu Ubeyde bin Cerrah, Muaz b. Cebel ve Huzeyfe el-Yemani gibi kimselerle dolu olmasını ve bunları Allah’a itaat yolunda, yani tebliğ ve ıslah hizmetlerinde istihdam etmeyi temenni ederim…” dedi.(1)

Hz. Ömer Efendimizin başka bir temennisi de şöyledir:

Hz. Ömer yaralandığı zaman, onun (pek sevdiği) İbn Abbas yanına gelerek teselli etmek maksadıyla şöyle dedi:

Ey Müminlerin Emiri! Eğer bu vurulmadan ölüm olursa, vaziyetten o kadar elem çekme ve endişe etme! Yemin olsun, muhakkak sen Resulullah (asm)’a yâr ve hem dem oldun ve ona pek güzel dostluk ettin. Sonra Resulullah’tan -o, senden hoşnut olarak- ayrıldın. Ondan sonra Ebu Bekir’e arkadaş oldun. Ona da pek iyi yoldaş oldun. Sonra Ebû Bekir’den de -o, senden hoşnut ve razı olarak- ayrıldın. Sonra Peygamber’in ve Ebu Bekir’in bunca arkadaşlarına dost oldun; bunlara da pek güzel dostluk ettin. Eğer sen (bu defa) sahabilerden ayrılırsan, muhakkak onlar senden hoşnud ve razı oldukları hâlde ayrılacaksın.

Bunun üzerine Hz. Ömer şöyle demiştir:

Resulullah ile sohbet ve onun hoşnutluğu hakkında zikrettiğin o güzel hatıralar Yüce Allah’ın bana bahşettiği bir minnet ve ihsanıdır. Ebu Bekir’in sohbeti ve onun benden hoşnutluğu hakkında zikrettiğin hatıralar da yine hiç şüphesiz zikri ulu olan Allah’ın bir minnet ve ihsanıdır ki, onu bana bahsetmiştir. Senin şu anda bende görmekte olduğun elem ve endişeme gelince, o senin için ve senin en yakın ve en sadık dostların içindir.(2)

Vallahi şayet benim şu yer dolusu altınım olaydı aziz ve celîl olan Allah’ın azabından kurtulmak için, o azabı görmeden önce bu altınları (hiç tereddüt etmeden) muhakkak feda ederdim.(3)

Dipnotlar:

1) Buhari, Tarihu’s-Sağir, 1/54/201.
2) Hz. Ömer’in yakınları ve arkadaşları hakkında endişe etmesi, kendisinden sonra kopacak fitneleri sezmesinden dolayı olabilir.
3) Buhari, Fezailü’s-sahabe, 6.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet